Zihin kuramı başkalarının zihinsel durumlarından (düşünceler, inançlar, istekler ve niyetler vb.) anlam çıkarma, bu bilgiyi onların ne söyleyeceklerini yorumlamada kullanabilme, nasıl davranacaklarını sezebilme ve bir sonra ne yapacaklarını tahmin edebilme becerisi olarak tanımlanır (Howlin, Baron-Cohen ve Hadwin, 2016).
Yapılan araştırmalar, zihin kuramı becerilerinin çocuklarda sosyal ve bilişsel gelişimin kilit noktası olduğunu göstermektedir (Astington, 2003; Langdon, 2003).
Zihin kuramının temelinde ortak dikkat, yüz hareketlerini taklit, sosyal referans alma, duygular, sembolik oyun gibi beceriler vardır.
Araştırmalara göre zihin kuramı yeteneğinde en önemli gelişme 3 ve 4 yaşlarında oluşmakta ve 5 yaş itibari ile tamamen kazanılmaktadır (Ruffman, Perner, Naito, Parkin ve Clements, 1998).
Yapılan araştırmalar zihin kuramının tipik gelişim gösteren çocuklarda yaşla birlikte kendiliğinden geliştiğini ancak “otizm” tanısına sahip çocukların ise anlamlı gecikmeler ve yetersizlikler yaşadığını göstermektedir. Bu yetersizlikler; muhakeme yapmada güçlük, duyguları anlama ve ifade etme, empati, çevresiyle sağlıklı ilişki kurma, sosyal uyaranları işleme becerisi ve bağımsız yaşam becerilerini kazanma ile ilgili eksikliklere yol açmaktadır.
️Bu sebeple; yaşanan gecikmeleri aşmak için sosyal beceri çalışmalarının yanında, özellikle genelleme boyutundaki davranışları desteklemek, farklı sosyal durumlara ilişkin davranışları uyarlayabilmek amacıyla zihin kuramı testleri ile çocuğun hangi düzeyde olduğu belirlenerek bu becerileri kazandırmaya yönelik çalışmalar diğer çalışmalarla birlikte yürütülmelidir.
