Sıklıkla bazı ailelerin kendi düşünceleri ya da uzman yönlendirmeleri ile çocuklarını konuşmalarının ve sosyal becelerilerinin gelişimi için kreşe gönderdiklerini biliyoruz.
️Bu yaklaşım konuşmaya potansiyel olarak hazır, dışadönük ve/veya duygusal açıdan sağlam çocuklarda işleyebilse de birçok çocuk için sosyal ve duygusal stres oluşturmaktadır. 
Çocuk kendisini rahatlıkla ifade edemediğinde duygusal olarak öfke ya da üzüntü yaşayabilir. Arkadaşlarına şiddet uygulayabilir, gruba uyum sağlayamayıp düzeni bozabilir, kendisini geriye çekerek suskunlaşabilir, ağlayabilir. Bu durum aynı zamanda, çocuk için depresyon, beslenme ve uyku sorunları, davranış problemleri yaratabilir.
2 yaşında bir çocuğun en az 50-70 sözcük üretmesini ve ikili ifadelerinin (“Anne ver, Baba gel” gibi) başlamış olmasını bekleriz.
2 yaşında ifade edici dil becerilerinde gecikme yaşayan çocukların bir kısmı 3 yaşına kadar akranlarını yakalayabilirler ancak hangi çocuğun akranlarını yakalayacağı kesin olarak kestirilemez. 3 yaşında dil becerileri açısından akranlarını yakalayamamış çocuklar için süreç “gelişimsel dil bozukluğu” tanısına doğru gitmektedir ve bu da ilerleyen yaşlar için “disleksi” gibi nörogelişimsel tanıların öncülü olabilir.
Erken müdahale, gecikmiş konuşması olan çocukların dilsel, sosyal, duygusal ve davranışsal gelişimlerini destekler.
Uzm. DKT Ayhan ÇAĞLAYAN