Araştırmalar birçok küçük çocuğun kısa sürede kekemeliklerinin farkına vardığını ve bu duruma olumsuz tepkiler geliştirdiğini ortaya koymaktadır. Bir çocuğun kekemeliğinden sadece çocuk değil, ebeveynleri de etkilenebilir. Ebeveynler, kekeleyen bir çocuğa sahip olmakla ilgili birçok duyguyu tanımlamaktadır. Bazıları kaygılı, endişeli, hüsrana uğramış, çaresiz, bunalmış ya da suçlu hissedebilirler (Douglas, 2005; Kelman & Nicholas, 2008; Plexico & Burrus, 2012). Birçok ebeveyn çocuklarının kekemelikle etkili bir şekilde başa çıkmasına yardımcı olmak için ne yapmaları gerektiği konusunda bilgi eksikliği olduğunu bildirmektedir  (Rocha, Yaruss & Rato, 2020). Erken çocukluk dönemindeki kekemelik terapilerinde ebeveyn katılımı, terapi sürecinin temel bir bileşeni olarak görülmekte ve ebeveynlerin “terapi sürecinde kritik derecede önemli bir rol” oynadığı vurgulanmaktadır  (Ratner, 2004). 
Çocuk kekelemeye başlar başlamaz çocukla bir terapi süreci yürütmeyebiliriz ama ebeveyn danışmanlığı ile sürecin en sağlıklı şekilde yönetimini isteriz. Dolayısıyla, çocukları kekelemeye başlayan ebeveynler mutlaka danışmanlık almalı